Opgeleid tot arts en in opleiding tot psychiater en toch had ik geen idee…

Daar zat ik weer, in de wachtkamer van de huisarts. Voor iemand van mijn leeftijd kende ik deze wachtkamer met de gekleurde folders en gedateerde tijdschriften veel te goed. Sinds mijn coschappen kwam ik er eens in de zoveel tijd vanwege terugkerende lichamelijke en psychische klachten: rugpijn, darmklachten, stemmingswisselingen, vermoeidheid, terugkerende infecties etc. Bij aanvullend onderzoek kon geen oorzaak voor deze klachten gevonden worden dus liep ik keer op keer met symptoombestrijdende medicatie en adviezen de deur uit. De behandelingen van de fysio of osteopaat, aanpassingen aan mijn dieet en de medicatie boden slechts tijdelijke verlichting waardoor ik dus enige tijd later weer opnieuw plaatsnam in diezelfde wachtkamer. Eenmaal in opleiding tot Psychiater (heel wat jaren later…) werd door een ernstige burn-out de oorzaak van mijn recidiverende klachten eindelijk duidelijk: langdurig veel te hoge stressniveaus.

Tijdens mijn opleidingen heb ik dus 2 cruciale lessen gemist:
1. De negatieve impact van langdurige stress op lichaam en geest is immens en kan allerlei soorten lichamelijke klachten geven. Vraag ernaar.
2. Klachten / lichamelijke symptomen hebben een signaalfunctie; je lichaam vertelt een verhaal. Of er nu wel of geen oorzaak voor een klacht gevonden wordt, stel jezelf, je patiënt, cliënt of klant de volgende vragen:

– Wat wil je lichaam je met dit symptoom vertellen?
– Welke zaken (heden en verleden) hebben impact op deze klacht en kun je daar in het hier en nu invloed op uitoefenen?